شبکه کلمه/وبسایت حال وش که اخبار بلوچستان را پوشش می دهد با انتشار یک یادداشت تحلیلی درباره شدت فضای امنیتی در زاهدان نوشت:
فضای به شدت امنیتی شهر زاهدان که در هفته جاری افزایش چشمگیری داشته است در کنار تهدیدات علنی علیه شخصیت مورد احترام معترضان حکومت و تهدید به تخریب مرکز تجمع مردم زاهدان یعنی مسجد مکی نشان از به روی کار آوردن تمام ظرفیتهای ظاهری حکومت برای پایان دادن به خطبه های انتقادی مولوی عبدالحمید و تجمع های اعتراضی روزهای جمعه زاهدان است.
اما سئوال این است که حکومت دقیقا قصد دارد چگونه مولوی عبدالحمید را مجبور به سکوت بکند و مردم شهر زاهدان را از رفتن به نماز جمعه و در نتیجه برپایی تجمع و راهپیمایی جمعه های اعتراضی منع بکند؟
مشخصا حکومت در این سیاست امنیتی خود «راس، زمینه و بدنه» را به صورت هم زمان مورد هدف قرار داده است.
مولوی عبدالحمید در شرایط کنونی تنها شخصیت برجسته ایران است که توانسته با وجود استقرار در داخل ایران از حاکمیت انتقادهای صریح بکند و از تجمع های معقول مردم حمایت بکند. مسجد جامع مکی که یکی از بزرگترین مساجد مسلمانان در جهان است زمینه مناسبی را برای تجمع مردم آنهم برای انجام دادن یک فریضه اسلامی در یک کشور اسلامی و در ذیل یک حکومت اسلامی را فراهم کرده است.
بدنه اعتراضات سنتی زاهدان متشکل از نمازگزارانی است، که برپایی فریضه نماز جمعه را به عنوان یک عبادت مذهبی به صورت جدی انجام میدهند. و از کودکی عادت کرده اند این فریضه را در بزرگترین مسجد شهر که اتفاقا خودشان در ساختن آن نقش داشته اند به جا بیاورند.
بر اساس آنچه که به حال وش رسیده است حاکمیت از طریق ارسال پیام های خصوصی به مولوی عبدالحمید از طریق چهره های متنفذ طایفه ای، او را تهدید به بازداشت و مسجد جامع مکی و حوزه علمیه آن را تهدید به تخریب کرده است. رسانه ها و شخصیتهای حکومتی همچون جواد لاریجانی و روزنامه ایران ». «مولوی عبدالحمید را منافق و مسجد مکی را مسجد ضرار خواندند و حداقل در سال ۱۳۷۲ پس از اعتراض مردم به تخریب مسجد شیخ محمد فیض مشهد مسجد مکی از طریق راکت هلیکوپتر مورد حمله قرار گرفته است.
معترضان از طریق انتشار هدفمند اطلاعات طبقه بندی شده توسط جاسوسان محلی مورد تهدید قرار گرفته اند و مظاهری از احتمال برخوردهای سنگین و تکرار جمعه خونین هشت مهرماه با برپایی ایستهای بازرسی در داخل شهر و ایجاد جو به شدت امنیتی به نمایش گذاشته شده است. علاوه بر این بازداشت فله ای جوانان در حد بازداشت چند صد شهروند بلوچ و برهم زدن تجمع های آنان در حد بازی فوتبال نشانه های عیانی از احتمال برخورد شدید علیه معترضان دارد.
جمعه های اعتراضی زاهدان یک زنجیره مستحکم، که در هم شکستن آن هزینه بر است
با یک نگاه میبینیم جمعه های اعتراضی زاهدان یک زنجیره به هم پیوسته بسیار مستحکم و در عین حال طبیعی است که از هم گسستن آن برای حکومت بسیار هزینه بر خواهد بود. پیشوایی مذهبی که به واسطه مردم داری ویژه خود و اختصاص دادن توانمندی ها و ظرفیت های مجموعه خود برای پاسخگویی به نیازهای مردم، محبوبیت بسیار قوی در بین عموم مردم استان سیستان و بلوچستان و حتی اکثر ایران دارد. و به واسطه این محبوبیت اعتماد دو جانبه ای بین مردم و مولوی عبدالحمید ایجاد شده است که او را رهبر بی بدیل مردم سیستان و بلوچستان کرده است. در عین حال این شخصیت صاحب نفوذ مدیر و گرداننده بدون رقیب و مسلط مسجد جامع شهر است که محل برگزاری تجمع ها شده است.
از هم گسستن چنین زنجیره بسیار قوی در کوتاه مدت تقریبا غیر ممکن و در صورت اصرار و به کار گیری شیوه های نظامی به شدت هزینه بر خواهد بود. به همین خاطر معقولانه به نظر نمیرسد که حکومت دست کم در کوتاه مدت با توسل به اقدامات سخت افزار (کشتارسنگین) آنگونه که میگوید احکام مرتبط به منافقان را علیه مولوی عبدالحمید و نمازگزاران مسجد مکی اعمال بکند و حکم مسجد ضرار که تخریب است را علیه مسجد مکی اعمال بکند.
در این شرایط آنچه که در شهر زاهدان به نظر میرسد جنگ اراده ها است. به این معنی که حکومت تمام ظرفیت های خود را به میدان وارد کرده است و فکت های مشخصی ارایه کرده است که ظاهرا قصد سرکوب خونین دارد بدون آنکه حقیقتا قصد آن را داشته باشد قصد صرفا آن است که اراده مولوی عبدالحمید را برای ادامه دادن خطبه های انتقادی در هم بشکند و مردم را برای شرکت در مسجد مکی مرعوب بکند و مسجد مکی را برای پذیرایی نمازگزاران معترض تحت فشار قرار بدهد. همه اینها در حالی است که میتوان حدس زد که حقیقتا در پشت این هیاهو اراده ای است برای درهم شکستن ارده مردم معترضان.