سیاسیمقاله

پیامدهای حمله به جده و اربیل

? عبدالرحمان الراشد

?حملات شبه‌نظامیان حوثی به فرودگاه‌ها و تاسیسات نفتی در دو شهر جیزان و جده در سعودی نیازمند تامل و تحلیل دقیقی است.‌

?این حملات از آن جهت قابل تامل است که ایران و قدرت‌های جهانی در آستانه امضای قریب‌الوقوع توافق هسته‌ای هستند. چرا تهران در مذاکرات اتمی از واشینگتن خواستار لغو همه تحریم‌ها بوده و همزمان توسط حوثی‌ها به‌عنوان نیروی نیابتی خود امنیت و قیمت جهانی نفت و به تبع آن منافع کشورهای طرف مذاکره را تهدید می‌کند؟

?رفتار جمهوری اسلامی مانند آن عقرب است که از قورباغه درخواست عبور از رودخانه را می‌کند و قورباغه با شرط عدم نیش‌زدن راضی به حمل و انتقال عقرب به آن سوی رودخانه می‌شود. اما عقرب در میانه راه قورباغه را نیش می‌زند و خلف وعده می‌کند در حالی که جان خود او هم در خطر است. رفتار این عقرب نشانگر ماهیت وجودی نظام تهران است.

?توافق هسته‌ای چه امضا شود چه به سرانجامی نرسد، برنامه و رویکرد نظام فرقه‌گرای تندرو در ایران، حمله به دوستان و متحدان ایالات متحده در منطقه است.

?این نظام، لبنان را تصرف و آن را به مرکز عملیات خود در شمال جهان عرب تبدیل کرد. سپس بر یمن چیره شد و آن را پایگاهی برای حمله به سعودی و کشورهای عرب خلیج و مکانی برای تهدید تجارت دریایی از طریق تسلط بر تنگه باب المندب در دریای سرخ مبدل ساخت.

?جمهوری اسلامی به اعزام جنگجویان و اسلحه به کشورهای بی‌ثبات شرق آفریقا نیز ادامه داده و همچنین نظام نوپای عراق و اسرائیل را نیز با تهدید مستمر مواجه می‌کند.

?این رفتارها مطابق با ماهیت نظام تندروی حاکم بر تهران از اوایل دهه هشتاد قرن گذشته میلادی است که بدون تردید هر گونه توافق در وین را یک پیروزی به‌شمار آورده و بر رفتارهای تهاجمی خود خواهد افزود.

?اما آن چه در یمن مشاهده می‌شود نه جنگ میان طرف‌های یمنی بلکه نبردی با هدف نفوذ و تقویت جایگاه منطقه‌ای است. شرایط کنونی در یمن از تابستان سال ۲۰۱۴ با حمله انصار الله حوثی به پایتخت این کشور آغاز شد. در آن هنگام شمار اندکی تهدید حوثی‌ها علیه یمن و سعودی را درک کردند و نسبت به آن هشدار دادند.

?ایران عملا پس از موفقیت حوثی‌ها وارد صنعا شد. از طریق این گروه شبه‌نظامی نیابتی، تهران به‌طور غیر مستقیم به کشوری تقریبا سه برابر مساحت سوریه و حدود ۵۰ برابر لبنان دست یافت، دو کشوری که پیش از یمن تحت نفوذ تهران قرار گرفته بودند.

?بر خلاف دیدگاه غالب، جنگ در یمن توسط سعودی و ائتلاف عربی تنها پس از روشن‌شدن وابستگی کامل حوثی‌ها به ایران آغاز شد. حوثی‌ها با ورود به کاخ ریاست جمهوری و تهدید رئیس جمهوری موقت یمن و اشغال شهرهای این کشور تا محاصره عدن پیش رفته و نشان دادند که بازوی اجرای سیاست‌های ایران در آن کشور هستند.

?از آن زمان تاکنون یمن مانند لبنان توسط رژیم ایران اداره می‌شود. جمهوری اسلامی همانند لبنان، به توزیع سلاح در یمن اقدام کرد و با تهدید رهبران سیاسی و محلی و خانواده‌هایشان، آنها را مجبور به خروج از کشور و اقامت در ریاض و قاهره کرد.

?تهران مانند ترور رفیق الحریری، نخست‌وزیر وقت لبنان در سال ۲۰۰۵ توسط حزب‌الله، به ترور علی عبدالله صالح، رئیس جمهوری پیشین یمن از طریق حوثی‌ها در سال ۲۰۱۷ اقدام کرد.

?از چنین چشم‌اندازی، جنگ یمن بخشی از رقابت‌های منطقه‌ای بوده و حمله به شهرهای سعودی نیز جزئی از رویکرد ایران برای مقابله با کشورهای مخالف برنامه‌های توسعه‌طلبانه تهران است.

?هم‌اکنون رژیم تهران تسلط تقریبا کاملی بر عراق، سوریه و لبنان دارد و در سطح منطقه جز سعودی و ائتلاف عربی در یمن رقیبی مقابل خود نمی‌بیند.

?به همین دلیل مقابله جمعی با جمهوری اسلامی در همه جبهه‌ها برای افزایش هزینه اشغال و توسعه‌طلبی این نظام فرقه‌گرای تندرو امری ضروری و حیاتی است.

?حمله به تاسیسات نفتی در جده و موشک‌باران اربیل در اقلیم کردستان عراق طی دو هفته متوالی، شواهدی گویا از رفتارهای ایران برابر چشمان مذاکره‌کنندگان در وین قرار می‌دهد. این همان ایرانی است که طرف‌های مذاکره‌کننده در وین می‌کوشند تحریم‌ها علیه آن را لغو کرده و آن را به عنوان یک عضو عادی در جامعه جهانی بپذیرند.

?نه تنها سعودی بلکه همه کشورهای منطقه با مخاطرات عینی و گسترده برخواسته از رژیم حاکم در تهران مواجه هستند. ایران هیچ محدودیتی در اجرای راهبردهای توسعه‌طلبانه خود نمی‌بیند و پیوسته به تجاوزات خود ادامه خواهد داد.

?برخی باور داشتند که جمهوری اسلامی تنها به عراق چشم داشته و یا مرزهایش تا لبنان خواهد بود، اما کوتاهی در تقابل با ایران در سوریه و لبنان، پای تهران را به عراق و یمن کشاند و کماکان این رژیم به دیگر کشورهای منطقه نیز چشم و نظر دارد.

منبع: الشرق الاوسط

  نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه شبکه جهانی کلمه نیست.

  مقاله هاى منتشر شده تنها بازتاب دهنده نظر نويسنده آن است.

دکمه بازگشت به بالا