سیاسیمقاله

دیداری که هیچ نداشت

✍️ اجلال قوامی

?دیدار برخی از علمای اهل سنت کردستان،آذربایجان غربی،سیستان و بلوچستان و گنبد به همراه چند فعال سیاسی وابسته به جماعت دعوت و اصلاح که شاخه ی ایرانی جماعت اخوان المسلمین هستند به همراه مشاور رئیس جمهور در امور اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی عبدالسلام کریمی با رئیس جمهور سوریه بشار اسد با انتقاد گسترده جامعه مدنی و روشنفکری در کردستان و مناطق اهل سنت کشور روبرو شد.این دیدار هر چند بازتاب چندانی در رسانه های دولتی نداشت اما حاشیه های آن بر متن این دیدار سایه افکند تا آنجایی که یکی از این روحانیون مریوانی در یک پیام ویدیویی از مردم عذر خواست.

?دیدار این روحانیان با رئیس جمهور سوریه با مدیریت و هماهنگی مشاور ابراهیم رئیسی در امور اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی صورت گرفته بود و ظاهرا تمایل چندانی برای رسانه ای شدن این دیدار در رسانه های داخل کشور وجود نداشت و خبر آن فقط در یکی دو رسانه منتشر شد.

?نکته اول: بانی و یا بانیان سفر به دمشق شایسته است توضیح دهند این دیدار بر چه اساسی صورت گرفت و چرا تمایلی برای رسانه ای شدن آن نداشتند؟

?نکته دوم: نیک می دانیم که دولت سوریه در شرایط فعلی با بحران مشروعیت،مقبولیت و ناکارآمدی روبروست پس این دیدار بر چه پایه و اساسی استوار شد؟ آیا این دیدار در راستای منفعت خاصی صورت گرفت و یا صرفا در جهت همسویی با یک سیستمی است که هم در داخل و هم در خارج فاقد پشتوانه است.

?نکته سوم: اکثریت دیدارکنندگان از یک طیف خاص سیاسی و مذهبی هستند که در ایران و به ویژه کردستان فاقد جایگاه و پایگاه اجتماعی هستند و به بیان دیگر از منظر افکار عمومی مطرود و منزوی هستند و کمترین تاثیر گذاری را هم در سپهر عمومی ندارند.پس هدف از چینش این تیپ فعالان سیاسی برای این دیدار چه بود؟

?نکته چهارم: این دیدار و اعلام برائت یکی از دیدارکنندگان و نیز واکنش منفی افکار عمومی به آن بی دستاوردبودن این نوع سفرهای سیاسی را که جز هزینه دستاوردی نداشته به خوبی نشان داد.

?نکته پنجم و آخر اینکه؛ این نوع سیاست گذاری ها در حوزه امور اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی در گام عملی نخست خود که این دیدار بود بر درک و فهم نادرست از مطالبات و خواست های اقلیت ها و اتتیک ها انگشت تایید گذاشت و نشان داد که هنوز برای شناخت و عملی شدن خواست اتنیک ها فاصله بسیار است و این مهم از توان چنین مشاوری خارج است و به قول معروف ” سالی که نکوست از بهارش پیداست.”

  نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه شبکه جهانی کلمه نیست.

  مقاله هاى منتشر شده تنها بازتاب دهنده نظر نويسنده آن است.

دکمه بازگشت به بالا