بیش از ۴۰ درصد از افراد بالای ۱۵ سال در ایران، به اختلال روانی مبتلا هستند
اختلال روانی در جامعه ایران بدلیل مرگهای کرونایی رشد چشمگیری داشته است. شهرها سیاهپوش از شیوع گسترده کرونا است. از محلههای شهر بوی غم و صدای ناله شنیده میشود. غم و درد بر چهرهها حک و اندوه، جزئی از زندگی مردم شده است. سونامی مرگ بر کشور چیره شده و هر کس عزیزی را از دست داده است، پدر، مادر، همسر و یا فرزند.
به تازگی وبسایت اقتصاد۲۴ به نقل از معاون اجتماعی سازمان بهزیستی خبر از ۸ برابر شدن تماسها با اورژانس اجتماعی داده است. همین منبع میافزاید که سالانه ۴۱ هزار نفر بدلیل خودکشی جان خود را از دست میدهند. همچنین بیش از ۴۰ درصد افراد بالای ۱۵ سال در کشور به اختلال روانـی مبتلا و نیاز به روانپزشک دارند.
در سال ۱۳۹۸ گفته شده بود از هر ۴ ایرانی یک نفر دچار اختلال روانی است و بر اساس این آمار حداقل ۲۵ درصد ایرانیها دچار اختلالات جدی روانی شده بودند.
در دی ماه سال ۱۳۹۵ روزنامه ایران نوشته بود که «بیماریهای روان در ایران و عرضه و تقاضا در این زمینه از آن چیزهای گیجکننده است؛ آمارها میگویند حداقل ۲۱ درصد مردم ایران از یک اختلال روانی رنج میبرند و لااقل ۶۰ درصد نیز به نوعی از افسردگی خفیف مبتلا هستند.»
در سال ۱۳۹۵ که چنین آمار تکان دهندهای منتشر شده بود، هنوز بحرانهای اقتصادی به این حد نرسیده بود، جامعه ایران تجربههای دهشتناک آبان ۱۳۹۸ و شلیک به هواپیما را از سر نگذرانده بود و بدتر از همه مصیبت سوء مدیریت کرونا، ایران را به قتلگاه این ویروس کشنده تبدیل نکرده بود.
طی سال ۱۴۰۰ میزان مراجعه به روانپزشکان و روانشناسان افزایش چشمگیری داشته است. مددجویان بیش از گذشته احساس غم و استرس جامعه را تجربه میکنند. بدلیل ۴۰ سال حاکمیت این نظام مردم ایران شادی را فراموش کردهاند. اما با شیوع کرونا خمودهتر شدهاند. وضعیت خراب اقتصادی، تورم افسارگسیخته و قدرت خرید پایین بر این خمودگی تاثیر دو چندان داشته است.
حتی طبق رتبهبندی شادترین کشورهای جهان توسط سازمان ملل ایرانیان در انتهای جدول و پایینتر از کشورهایی چون ساحل عاج، آفریقای جنوبی و کامرون قرار دارد.
قابل یادآوری است که در این شرایط بحرانی روان جامعه ایران، هزینه ویزیتهای روانپزشکان و روانشناسان نیز نجومی شده است.