پشت کردن کشاورزان معترض در نماز جمعه اصفهان به خطیب جمعه
کشاورزان شرق اصفهان که در هفته‌های اخیر، تجمعات اعتراضی مختلفی در اعتراض به عدم دریافت، حق‌آبه و مشکلات آب کشاورزی برگزار کرده‌اند، روز جمعه ۲۵ بهمن، آخرین نماز جمعه اصفهان، در سال ۹۶، را به صحنه اعتراض خود تبدیل کردند.
تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی از نماز جمعه اصفهان، شمار قابل توجهی از کشاورزان معترض را نشان می‌دهد، که با حضور در نماز جمعه، پشت به خطیب جمعه نشسته‌اند.
همچنین ویدئوهای منتشر شده، از این تجمع اعتراضی نشان می‌دهد، که کشاورزان معترض در حالی که به خطیب جمعه اصفهان پشت کرده‌اند، شعار می‌دهند «پشت به دشمن، رو به میهن».
در این اجتماع، معترضان، شعارهایی علیه صداوسیما، و نیز دولت حسن روحانی سر دادند.
اعتراض کشاورزان اصفهانی به انتقال آب زاینده‌رود به یزد، در سال‌های اخیر در جریان بوده و از جمله در سال ۹۱ گروهی از کشاورزان شرق اصفهان اقدام به شکستن لوله‌های انتقال آب کردند که منجر به درگیری آنها با نیروی انتظامی و مجروح شدن تعدادی از آنها شد.
آنها در آبان سال گذشته نیز تراکتورهای خود را به نشانه اعتراض در ورودی شهر اصفهان مستقر کرده بودند.
اما موج جدیدی از این اعتراض‌ها پنجشنبه ۱۷ اسفند شکل گرفت که طی آن شمار قابل توجهی از کشاورزان منطقه ورزنه در شرق استان اصفهان٬ در اعتراض به اختصاص نیافتن حق‌آبه به آنها٬ دست به راهپیمایی زدند و با مطالبه حق‌آبه، شعارهایی از جمله علیه حسن روحانی سر دادند.
شعار محوری آنها «روحانی دروغ‌گو، زاینده‌رود ما کو» اشاره‌ای است به وعده حسن روحانی در جریان مبارزات انتخاباتی، که گفته بود: استان اصفهان را از خطر خشکسالی دور خواهد کرد و آب را به رودخانه زاینده‌رود باز می‌گرداند.
مقام‌های خانه کشاورز استان اصفهان اعلام کرده‌اند که وضعیت زندگی نزدیک به یک میلیون کشاورز ساکن این استان که بیشتر آنها در مناطق شرقی زندگی می‌کنند٬ در سال‌های اخیر به علت فقدان آب٬ دچار بحران شده است.
برگشت چک‌های کشاورزان از سوی بانک‌ها٬ صدور حکم جلب برخی از آنها و در نهایت ترک محل زندگی از جمله مشکلات رخ‌داده برای این افراد است.
پیشتر گری لوئیس، نماینده مقیم برنامه توسعه ملل متحد در ایران، به رویترز گفته بود که کمبود آب، اکنون به عمده‌ترین چالش امنیتی انسانی در ایران تبدیل شده است.
علاوه بر خشکسالی، آنچه سوء مدیریت و استفاده نادرست از منابع آبی موجود عنوان شده، به خشک شدن بسیاری از دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌های حیاتی ایران در سال‌های اخیر منجر شده است.