انتشار اسناد تخصیص زمین برای مسجد اهل سنت تهران که ساخته نشد؛ دست های پنهان دست به کار شدند
پایگاه اطلاع‌رسانی «سنی‌آنلاین» برای نخستین بار اسناد تخصیص زمین برای ساخت مسجد اهل سنت تهران که از ساخت آن جلوگیری شد، منتشر نمود .
به گزارش تارنمای شبکه جهانی کلمه ، سنی آنلاین برای نخستین بار اسنادی از مکاتبات صورت‌گرفته بین مولانا عبدالعزیز رحمه‌الله و مسئولین وقت درخصوص اختصاص زمینی به منظور ساخت مسجد ویژه‌ی اهل‌سنت تهران را برای آگاهی اذهان عمومی منتشر کرده است .
این اطلاع رسانی در حالی صورت می گیرد که پیش از این ، بسیاری از شخصیت‌های شیعه و سنی، از جمله برخی نمایندگان مجلس ایران بر ضرورت احداث مسجدی برای اهل سنت در تهران تاکید کرده اند. افرادی مانند مولانا عبدالحمید نیز بارها در قالب نامه یا به‌صورت شفاهی اعتراض خود نسبت به عدم موافقت مسئولین یران با این درخواست را ابراز داشته اند.
در همین ارتباط در این اسناد مکاتبات مولانا عبدالعزیز، امام جمعه سابق زاهدان، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی و بنیانگذار دارالعلوم زاهدان، با وزیر مسکن و شهرسازی وقت دیده می‌شود. همچنین مکاتبات صورت‌گرفته بین وزارت مسکن و شهرسازی و اداره اوقاف تهران و «سازمان عمران اراضی شهری استان تهران» در این اسناد قابل مشاهده هستند.
در این مکاتبات که بین اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۹ تا مهرماه همان سال صورت گرفته‌اند، اسامی و امضای برخی از مسئولین وقت همچون: حبیب‌اله عسگراولادی (سرپرست سازمان اوقاف)، محسن یحیوی (وزیر مسکن و شهرسازی)، آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی (سرپرست وزارت کشور) و مصطفی بلورچی (رئیس سازمان عمران اراضی شهری استان تهران) دیده می‌شود.
متن قرارداد بین سازمان عمران اراضی شهری استان تهران و سازمان اوقاف درخصوص وقف زمینی به مساحت ده‌هزار متر مربع جهت احداث مسجد اهل‌سنت واقع در جنب «تأسیسات رادیو و تلویزیون» نیز در این اسناد دیده می‌شود.
اذعان مسئولین وقت به دستور صریح آیت الله خمینی ( رهبر وقت ایران ) مبنی بر فراهم نمودن مقدمات ساخت مسجدی برای اهل‌سنت نیز در میان اسناد مشهود است.
نامه‌ای از سوی سازمان اوقاف با امضای حبیب اله عسگراولادی نیز خطاب به مولانا عبدالعزیز همراه با رونوشتی از متن قرارداد ارسال شده که تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۵۹ در آن قید شده است. در این نامۀ سازمان اوقاف آمده است: «خواهشمند است دستور فرمائید باتوجه بمفاد قرارداد، هرچه زودتر عملیات اجرایی و ساختمانی را شروع فرمایند.
در همین حال ،مولانا عبدالحمید که از همراهان و مشاوران مولانا عبدالعزیز در آن ایام بودند، در پاسخ به این سؤال چرا مسجد اهل سنت ساخته نشد، گفتند: «با اینکه مقدمات ساخت و احداث مسجد و اقامت‌گاهی برای اهل‌سنت در تهران فراهم شده بود و همه چیز به خوبی پیش می‌رفت، ناگهان دست‌های پنهان دست به کار شدند و از احداث مسجد اهل‌سنت ممانعت به عمل آمد. حتی حساب مشترکی که برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی جهت ساخت مسجد افتتاح شده بود، مسدود شد و پیگیری‌ها برای پس گرفتن مبالغ موجود در آن حساب بی‌نتیجه ماند.»
این خبر در حالیست که اصل ۱۳ قانون اساسی «ایرانیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی» را به‌عنوان تنها اقلیت‌های دینی در ایران به رسمیت می‌شناسد که “در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل می‌کنند”. اما احداث آخرین بناهای مذهبی و دینی این دسته از ایرانیان غیرمسلمان به دوران حکومت پهلوی باز می‌گردد. نمازخانه‌های ایرانیان اهل سنت مسلمان هم در تهران علیرغم ادعای حکومت مبنی بر وحدت شیعه وسنی و نامگذاری یک هفته در تقویم این کشور با عنوان هفته وحدت، از سوی حکومت تعطیل می‌شود.
این مشکل اما طی سالهای اخیر محدود به تهران نمانده و در اکثر شهرهای بزرگ ایران از احداث مسجد برای اهل سنت جلوگیری می‌شود.
پیشتر، دکتر جلال جلالی زاده، فعال سیاسی اهل سنت، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ایران اسلامی و نماینده سابق مردم کردستان در مجلس ایران در مصاحبه‌ای با سایت روزآنلاین گفته بود که “تهران تنها پایتختی در جهان است که اهل سنت مسجد ندارند و نمازخانه‌های شان تعطیل می‌شود”.
رسانه‌های حکومتی ایران گفته‌اند که در تهران ۹ نمازخانه برای اهل سنت وجود دارد. پیشتر مولانا عبدالحمید در این مورد گفته بود: “یا کسانی خانه خودشان را موقتا برای نماز خواندن گذاشته‌اند یا یک جایی را برای نماز خواندن کرایه کرده‌اند. مسجد با نمازخانه فرق می‌کند. مسجد همیشه است، همیشه می‌توان رفت، اما نمازخانه مثل ادارات است که یک جایی برای نماز دارند. اهل سنت مجبور شده‌اند در خانه‌های خود، مثلا پذیرایی خانه را بگذارند برای نماز خواندن. یا می‌روند یک جایی اجاره می‌کنند برای نمازخواندن. ممکن است بعد از یک سال یا دو سال بیرونشان کنند یا اصلا تخریب کنند”.