سیاسیمقاله

روحانى در سياستهاى رهبرى جاي مهمى ندارد

?#تقی_رحمانی

✍️ انتخاب  آملی لاریجانی دهان کجی به نظرات اکثریت مردمی است که در انتخابات های گذشته رای داده اند.

✍️ رهبری نظام با این انتخاب به بن بستی کمک می کند که عامل اصلی اش خود وی است.

✍️ درست است که اصلاح طلبان را فشل کرده است. اما نتیجه این فشل کردن به کل نظام باز می گردد که وی مقام اصلی ان را دارد.

✍️ در تقابل قرار دادن همه نهاد های انتصابی در برابر نهاد انتخابی که تازه فیلتر شورای نگهبان را هم دارند.برنده، پیشبرنده ندارد چرا که محصولات این دو نهادها هم را خنثی می کنند.

✍️ همین خنثی سازی  نهاد ها به وسیله هم است که نظام را نا کارامدتر می کند. 

✍️رهبری نظام مسول اصلی این نا کارامدی می شود.

✍️ پایان دادن به نهاد های انتخابی هم هنوز ممکن نیست. کار به جای رسیده است که هر انتخابی از سوی مردم برای رهبری نظام تهدید قلمداد می شود.تازه انتخاب هایی که مطلوب مردم هم نیست بلکه امری نا گزیر بوده است.

✍️ رهبری نظام حتی ناطق نوری و روحانی را به ریاست شورای تشخیص مصلحت نگماشت.

✍️ به نظر می رسد همه جامعه باید صدای خود  را بر علیه  سیاست های رهبری نظام بلندتر کنند.

✍️ اما مهم این است که روحانی بداند که در معامله مصلحت امیز خود هم اصل و هم فرع را باخته است.روحانی در سیاست های رهبری نظام جای  مهمی ندارد.

✍️ اصلاح طلبان حکومتی هم باید بدانند که سکوت در برابر این انتصاب های لج باز گونه با مردم آنان را در نزد رهبر نظام مقبول نمی کند. به عبارتی نرمال سازی انجام نمی گیرد.اما به طلاق مردم از اصلاح طلبان منجر می شود.

منبع : کانال نویسنده

? نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه شبکه جهانی کلمه نیست.

? مقاله هاى منتشر شده تنها بازتاب دهنده نظر نويسنده آن است.

دکمه بازگشت به بالا